Moederschap & opvoeding

De schrik zat er goed in, het was gelukkig maar een pseudokroepaanval.

Ja daar zat ik dan gisteren met Boyd bij de huisartsenpost. Wat waren wij geschrokken.

In de avond van 2e kerstdag kwamen wij thuis met Boyd, hij was al flink neusverkouden geworden dus voor het slapen gaan deed ik mijn vast ritueel. Neus uitzuigen, neusspray, luuf op en de geurdiffuser aan voor het openen van zijn luchtwegen. Boyd ging lekker slapen en was snel in dromenland, want hij had een drukke dag gehad.

Op een gegeven moment horen wij Boyd hoesten over de babyfoon. Even luisteren maar het leek mee te vallen. Op een gegeven moment blijft hij toch flink hoesten en voelt Jan zich er toch niet fijn bij dus besluit even te gaan kijken. Eenmaal op zijn kamer aangekomen hoort hij dat het niet goed gaat en neemt Boyd meteen mee naar beneden.

Met wat slaperige oogjes en een gezicht vol met… tja je weet wel:D Merkte ik ook meteen dat hij heel erg benauwd was. Zijn borstkas ging flink op en neer, en hij leek moeite te hebben met ademen. Wij hadden nog een pufje thuis liggen wat wij van de dokter gekregen hadden laatst voor zijn hoest. Dit was ook voor benauwdheid. We besloten deze even te proberen bij hem in de hoop dat het hem zou helpen. Maar dat pufje weigerde hij en hij moest er niks van weten.

Inmiddels werd de benauwdheid niet minder en zat hij ook flink te hoesten. Je hoorde alles vastzitten, maar hij kreeg geen slijm omhoog. Hierdoor zat hij ook te kokhalsen. Ik had de tv aangezet voor hem als afleiding en tegen Jan gezegd dat hij maar meteen de huisartsenpost moest bellen, want dit zag er niet goed uit. Door de benauwdheid merkte ik dat Boyd slapper was, zat te trillen, slijm wou ophoesten wat niet lukte en gewoon moeilijk adem kreeg waardoor hij vaak in mijn nek kroop. ´Dit was toch niet goed´ dacht ik. Voor je gevoel duurt het natuurlijk uren voordat je iemand aan de telefoon krijgt, maar hé hé Jan kreeg iemand aan de lijn.

We moesten met hem in de douche gaan zitten en de douche heet aanzetten zodat er stoom kwam. Ik had mijn moeder ook op de hoogte gebracht, en die woont een paar meter bij ons vandaan dus die was ook even gekomen. Zij is met Boyd in de douche gaan zitten, want dat wou Boyd graag. De benauwdheid bleef en ook oma merkte dat het niet goed was, Boyd leek soms wat in paniek en was nog steeds wat slapper. Hij spuugde van het hoesten, en ademde zwaar. 2 keer kwam Jan met de telefoon bij Boyd om aan de telefoniste en dokter te laten horen hoe hij klonk. Ze dachten beide aan een pseudokroepaanval (Wil je weten wat dit is? Onderaan de pagina staat de uitleg,). Vanwege de zeehonden blafhoest en het spontaan opkomen van deze benauwdheidsaanval. We moesten een kwartier met hem in de douche gaan zitten en als er geen verbetering was even langskomen. Wij vonden het zelf eigenlijk al wel lang genoeg geduurd te hebben, want inmiddels had Boyd het al meer dan een kwartier benauwd. Gelukkig mochten we langskomen. Dat voelde wel fijn. Natuurlijk leek Boyd alweer iets minder benauwd, maar ja dat is altijd zo als je naar de dokter gaat. Dan heb je plots nergens meer last van:D

Op naar de huisartsenpost. Er mocht maar één ouder mee naar binnen, dus ik ging met hem mee. De dokter deed een aantal testen en kwam met de conclusie dat dit toch echt op een pseudokroepaanval leek. Omdat Boyd toch nog wel benauwd was besloot ze hem nog wel even te willen vernevelen. Ik ging met Boyd naar een andere kamer en daar kreeg hij aan maskertje op. Hierin zat een ontstekingsremmend middel. Het eerste half uur was een strijd om het kapje op te houden. Hij vond dit maar niks, de dokters kwamen tussendoor kijken hoe het ging en maten ook zijn zuurstof op. Dit was allemaal gelukkig goed. De dokter luisterde weer even naar zijn longen en die klonken ook schoon. De benauwdheid was nog niet helemaal weg, en omdat hij nog niet veel binnen had gekregen via het masker moest hij nog even een kwartier vernevelen. Dit laatste kwartier ging al stukken beter. Met een filmpje er weer bij, en een ´baby game´ app heb ik hem kunnen afleiden. Dit zou Boyd moeten helpen de nacht door te kunnen, en we hoefde geen medicijn mee naar huis te krijgen. Het laatste kwartier maakte hij weer allemaal dierengeluiden met het kapje op. Boyd was al veel meer zichzelf en mocht dus ook naar huis. Hij liep zelf het ziekenhuis uit. Eenmaal thuis hebben wij Boyd zijn bed op onze kamer gezet. Daar heeft hij geslapen ook met het advies van de dokter om hem in de gaten te kunnen houden. Hij heeft heerlijk geslapen, en klonk ook niet meer benauwd. Uiteindelijk sliep hij rond 3 uur in de nacht en heeft hij uitgeslapen tot 10.30 uur. Maar jeetje wat waren wij geschrokken. Je kind zo benauwd zien is niet niks. Wij kunnen rustig blijven en op de naar ons idee juiste manier handelen. Maar het voelde wel fijn om toch even langs de dokter geweest te kunnen zijn. Een kwartier afwachten wou ik niet. Voor een volgende keer weten wij dus wat te doen en kunnen wij deze aanval beter herkennen mocht het nog een keer voorkomen. Nu zit hij de hele dag lekker te spelen, en is hij nog gewoon verkouden. Af en toe nog een zeehonden hoestje, maar gelukkig is hij niet meer benauwd.

Kende jij de pseudokroep al? Hieronder zet ik even in het kort neer wat de pseudokroep is en wat je ertegen kan doen, afkomstig van de site thuisarts.nl.

In het kort

• Bij pseudokroep is de keel ontstoken door een virus.
• Pseudokroep komt vooral voor bij kinderen van zes maanden tot vijf jaar.
• Bij een aanval van pseudokroep wordt uw kind ‘s avonds of ’s nachts huilend wakker.
• Uw kind heeft het benauwd en hoest hard. Dit klinkt een beetje als een zeehond (blafhoest)
• Blijf rustig en leid uw kind af met speelgoed of een boekje.
• Een aanval van pseudokroep gaat vaak binnen enkele uren vanzelf over.
• Spoed: Bel direct de huisarts of huisartsenpost als uw kind benauwd blijft en de adviezen niet helpen. Of als uw kind suf wordt of juist heel onrustig.

Wat kunt u zelf doen bij pseudokroep?

Wat moet u doen als uw kind een aanval van pseudokroep krijgt?

• Blijf rustig. Als uw kind een aanval van pseudokroep krijgt, kan dat heel spannend zijn. Probeer toch rustig te blijven. Dat is beter voor uw kind.
• Probeer uw kind af te leiden, bijvoorbeeld met een knuffelbeest, een boek of een speeltje.
• Soms helpt warme, vochtige lucht om minder te hoesten. Dit noemen we stomen. Ga bijvoorbeeld met uw kind in de badkamer zitten met de deur dicht en zet 10 tot 20 minuten de warme douche aan. Of ga 20 tot 30 minuten met uw kind in bad zitten. Er is geen bewijs dat de warme, vochtige lucht helpt bij pseudokroep, maar het kan al veel rust geven om dit te doen.
• Stoom nooit bij een speciale keukenkraan met kokend water (cooker). Dat water is te heet en uw kind kan zich verbranden.
• Gebruik geen menthol bij het stomen. Dit kan de klachten juist erger maken. En bij kinderen onder de twee jaar mag u nooit menthol gebruiken.
• Als uw kind de warme, vochtige lucht niet prettig vindt, stop er dan mee.
• Geef uw kind iets te drinken tegen de keelpijn, bijvoorbeeld warme thee met honing of suiker. Kinderen jonger dan één jaar mogen geen honing, want soms zitten er bacteriën in waar zij ziek van kunnen worden.