En toen was je 11 maanden oud. Je besloot dat je genoeg had van mijn de borstvoeding. Je duwde je van mij af en accepteerde de borst niet meer. Je was er klaar mee en vond het wel goed geweest. Wat een mooi en moeilijk moment tegelijk.

Ik heb je onverwachts 11 maanden borstvoeding mogen geven. Je bent gaan groeien op de melk die mijn lichaam voor je aan maakte. Je deed het vanaf het begin af aan perfect. Nooit had ik verwacht dit te doen, ik dacht mij hier niet prettig bij te voelen. Maar na het geprobeerd te hebben vlak na de bevalling voelde het juist heel fijn.

Het moment dat je aan de borst ging was je helemaal chill. Je dronk rustig en goed, en groeide als kool. Wat bijzonder dat mijn lichaam dit kon, en jij dit ook zo goed oppakte. Het was een moment van ons samen, en ik kon zo erg van je genieten als je bij mij dronk. En de eerste maanden dat je dan het zogenoemde ´mild drunk´ was, dat waren zulke lieve momenten. Je was helemaal vol, chill, blij en lag er dan altijd heerlijk bij. Grappige maar lieve beelden leverde dat op.

Bij 11 maanden vond je jezelf wel oud genoeg om te stoppen met drinken bij mama. Je dronk al alleen maar nog in de ochtend en avond. Maar toen wou je niet meer. Wat mooi dat je zelf aangaf dat je het goed vond zo, maar apart weer dat ik hier zelf geen controle over had. Een dubbel gevoel, waar ik nu achteraf wel blij mee ben. Jij had de leiding en het was goed zo. Ik heb je langer mogen voeden dan ooit gedacht. Ik heb er nooit spijt van gehad en heb door jou mogen ontdekken dat ik dit zo weer zou proberen. Bedankt voor deze mooie periode.