Je bent zwanger, en je gaat over heel veel dingen nadenken. Thuis bevallen, of in het ziekenhuis? Cosleepen of niet? Borstvoeding of flesvoeding? En zo komen er nog heel veel meer stellingen op je af gedurende de zwangerschap. Over de laatste vraag hoefde ik niet lang na te denken.

Borstvoeding of flesvoeding? Dat was de vraag waar ik snel over uit was. Althans dat dacht ik. Beide hebben zo zijn voordelen en nadelen. Ik dacht van flesvoeding oh lekker makkelijk, dan kan ik een flesje geven, maar ook mijn man. Zo kan ik ook nog eens af en toe de nachten doorslapen, want slaap dat heb ik echt nodig wie mij kent.
Ook kunnen anderen de baby makkelijk voeden, het is makkelijk voor de oppas(mijn mama), en het scheelt weer kolven op het werk. Ja het kost inderdaad wel geld, dat is een nadeel en je moet er altijd aan denken dat je de poeder, flesje en water etc. bij je hebt. Maar ach dat maakte mij niet veel uit, dat kwam wel goed.

Maar hé borstvoeding. Nee, dat leek mij echt niet wat. Dat gesabbel aan de tepel. Het geven van de borst in het openbaar daar zal ik mij vast niet prettig bij voelen. Daarnaast heb ik een hele gevoelige huid dus het zal ook zeer doen bij mij dacht ik. Nee borstvoeding dat zou het niet worden. Het is de beste voeding die je kan geven als het mag lukken, en het is gratis, maar nee niks voor mij, en met flesvoeding worden baby’s ook groot.

Wel heb ik altijd gezegd toen ik hierover nadacht en erover in gesprek was met mijn familie en tijdens de intakegesprek met de kraamverzorgster dat ik neig naar flesvoeding. Alleen wanneer de baby geboren wordt wel de borst geprobeerd wil hebben. Dit omdat ik wou weten of de gedachte die ik over borstvoeding had wel echt mijn mening was. Vind ik het echt niet fijn zoals ik denk? Of valt het uiteindelijk mee?

Toen Boyd geboren was vroeg de verpleegkundige in het ziekenhuis wat ik wou. Borstvoeding of flesvoeding. Ik gaf aan dat ik flesvoeding wou geven, maar wel eerst de borst geprobeerd wou hebben. Om te kijken of ik het echt niks vond zoals ik dacht. De verpleegkundige gaf toen aan dat ik er wel echt voor de volle 100% in moet gaan, en anders gewoon voor flesvoeding moet kiezen. Hierna ging ze weg en ik dacht er even over na. Wil ik het echt voor de volle 100% proberen? Nee ik bleef bij mijn mening ik probeer het nu 1 keer. Voel ik mij er goed bij dan stel ik mijn mening bij en geef ik de borst. Vind ik het niet prettig dan geef ik gewoon de fles. Dus eigenwijs zoals ik was hield ik mij vast aan mijn eigen plan. Ze keek samen met mij mee hoe ik Boyd probeerde aan te leggen. Alleen op dat moment had Boyd er nog niet zo veel interesse naar. Dus even wachten maar, en het straks nog eens proberen.

Bij de volgende shift in het ziekenhuis mocht ik Boyd nogmaals proberen aan te leggen. Een andere verpleegkundige hielp mij hierbij. Nou ja helpen? Zonder te vragen pakte ze mijn borst vast en maakte er een flinke hamburger van die ze in Boyd zijn mond probeerde te duwen. Dat was niet heel fijn, maar ik dacht het hoort er vast bij. Dus ik zei er niks van en liet het maar gewoon zoals het was. Na 2 minuten proberen hapte Boyd al aan. De verpleegkundige liep weg en de ontdekking naar het geven van borstvoeding geven was begonnen. Auw dit voel ik wel een beetje, maar na een paar minuten was die pijn alweer weg. Hé dit voelde best prima, en Boyd die dronk goed. Na een kwartier aan één borst te hebben gedronken en geen verpleegkundige die kwam checken hoe het ging, dacht ik nou volgens mij is het wel prima zo. (achteraf bleek dit veel te lang te zijn volgens de kraamverzorgster. Als je begint met borstvoeding is 5 min. lang genoeg om ook je tepels eraan te laten wennen. Dat ik Boyd gelijk de eerste keer een kwartier had gevoed merkte ik ook zeker de daaropvolgende dagen. Mijn linker tepel was erg gevoelig daarna. Na 1 a 2 weken trok dit gelukkig weg.)

Toen kwam de gedachte wat vind ik hier nou van? Het plan was namelijk om flesvoeding te geven, wil ik dat nog? Of is mijn mening over borstvoeding veranderd? Nadat ik klaar was met het geven van de borst kwam ik erachter dat dit helemaal niet zo gek voelt. Ja ik voelde het op het begin een beetje, maar zeer?! Nee dat deed het niet echt. Voel ik mij er onprettig bij? Nee ook niet. Boyd dronk goed en dat vond ik op dat moment veel belangrijker. En de nachten dan? Als ik dit ging doorzetten dan moest ik er altijd uit. Tja dat had ik ervoor over. Ik sliep toch al slecht tijdens de zwangerschap. Dus die paar uurtjes die ik dan straks ook minder sliep, dat moest ik wel aankunnen. En zoals mijn zus van te voren had gezegd. Na het geven van borstvoeding heb je een bepaald stofje aangemaakt die ervoor zorgt dat je zelf ook slaperig wordt waardoor je na het voeden zo als een roos in slaap valt. (En dat was ook zeker zo.)

Dus oké plan omgegooid. Ik ging geen flesvoeding geven, maar borstvoeding. Ik had al melkpoeder gekocht, maar deze kon ik gelukkig retour doen naar de supermarkt. Op naar het avontuur van het geven van borstvoeding.

Hoe ik het avontuur ben aangegaan met het geven borstvoeding, wat ik er nu van vindt, en of ik nog steeds borstvoeding geef? Dat lees je binnenkort in een nieuwe blog.

Ik snap dat het geven van borstvoeding niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Lukt het wel dan is het mooi, en voel je je er prettig bij dan is het helemaal goed dat je borstvoeding geeft. Blijkt echter dat borstvoeding niet je ding is of je het wel hel graag wilt, maar het wil om een of andere reden niet lukken? Dan is flesvoeding ook hele goede voeding. Ook hier wordt je kindje groot, sterk en gezond van. Kies waar jij je prettig bij voelt. Dat is het beste voor je kindje!