Even terug in de tijd. 4 verschillende zwangerschapsaankondigingen!
Dinsdag 20 augustus had ik mijn eerste positieve zwangerschapstest. Wat was ik blij! Ik wou het maar al te graag van de daken schreeuwen. Toch moest ik het nog even voor mijzelf te houden. Niet voor heel lang, want wij wisten al snel dat wij het onze familie al zouden vertellen voordat wij de 12 weken hadden bereikt. Het advies is dat je het beste kan wachten tot je de 12 weken echo hebt gehad. Dit omdat er nog zoveel kan gebeuren in deze eerste 12 weken, en hierna is de kans op een miskraam alweer een heel stuk kleiner geworden. Ik was van mening dat mocht het misgaan ik dan ook juist veel steun uit mijn familie kan halen als ze weten dat ik zwanger was. Dan de volgende vraag… hoe ga ik het Jan vertellen, en hoe doen we dat samen aan onze familie, vrienden en collega’s?
Voor Jan had ik stiekem al wat in huis liggen. Toen wij besloten hadden om voor een gezin te gaan had ik al wat in huis gehaald. Dit lag in de la onder ons bed in een doosje. Mocht ik snel zwanger worden dan had ik alvast wat in huis zodat ik Jan snel kon laten weten dat wij ik verwachting waren. (En dat was ook zo!) Voor Jan had ik een cadeaudoosje gehaald. Hierin zat een truitje, sokjes en een speentje allemaal in thema van “dad”. Zodra ik een positieve test zou hebben, kwam deze test erbij in.
Rond 5 uur wist ik dat Jan vrij was. Dus ik stiekem de videocamera in de voorraadkast verstoppen en wachten tot Jan zou appen dat hij vrij was zoals hij altijd doet. Nou dat appen deed hij dit keer niet. Dus toen ik ineens zijn auto zag, schoot ik even in de stress. Hup snel de camera aan en of course tien keer checken of hij goed gericht stond. Toen Jan binnenkwam bespraken wij net als anders hoe de dag was. Daarna zei ik dat de foto’s die ik besteld had binnen waren gekomen, en dat onze foto’s van de bruiloft in een mooi doosje gedaan waren. Hij pakte het doosje en maakte hem open. Toen hij de inhoud zag was hij even stil en zei zacht “echt….? ben je zwanger? echt”. Ja schat wij zijn echt zwanger. Wat een mooi moment was het met veel emotie, geluk en ongeloof, want zo snel al… Ja wij mogen van geluk spreken dat ik gezegend ben dat ik snel zwanger was.
Hierna wouden wij eerst mijn ouders verassen. Ik wilde het mijn moeder eigenlijk gelijk al vertellen. Wij delen alles, lief en leed, maar ik moest het nog even geheim houden. Wij hadden ze de volgende dag voor de koffie gevraagd alleen toen konden ze niet. Ik dacht ik moet nu niet doorzeuren of ze komen, want straks heeft ze wat door. Dus oké nog even stil wezen en twee dagen later op donderdagavond zouden ze komen. Dat moet ik kunnen volhouden. Die ochtend moest ik werken en ik bracht altijd dan eerst onze hond Roxy. Dat vond ik deze keer wel wat lastiger. Ik moest met een super leuk geheim Roxy brengen en doen alsof er niks aan de hand was. Ik wilde eigenlijk erheen, Roxy brengen en dan gauw weer naar werk zodat ik zo min mogelijk hoefde te praten en mezelf niet kon verraden. Als ik normaal over iets lieg begin ik altijd te lachen. Dat gevoel had ik nu ook. Dat ik telkens zat te lachen, maar dit was helemaal niet zo. Achteraf zei ze namelijk niks door gehad te hebben.
Voor mijn ouders had ik een klein koffertje gehaald met een panda erop. Het idee erachter was dat het een logeer koffertje zou worden voor de baby. Hierin zat een luier, mond doekje, pyjama, speen en daar bovenop een slabber met daarop de tekst “jullie worden opa en oma.”. Ze kwamen in de avond op de koffie. Ik had weer de camera verstopt en aangezet toen we ze aan zagen komen lopen. Ze gingen zitten en terwijl Jan de koffie aanzette vertelde ik dat ik alvast een leuk cadeautje had voor mijn zus. Zij was namelijk hoogzwanger en kon elk moment bevallen. Mijn moeder pakte het koffertje aan en deed hem open. Ze reageerde niet gelijk en had eigenlijk nog niks door. Tot mijn vader opstond, ons wou feliciteren en zei “ben je zwanger”. Toen zag ze het in een keer en zei ze ook “ben je zwanger? Wat leuk!”. Ze had gelukkig niks doorgehad de afgelopen dagen, en het kwam echt onverwachts. Ik had namelijk die ochtend toen ik Roxy had gebracht verteld dat ik die dag ongesteld was geworden. Dat geloofde ze en daarom had ze het ook nog niet verwacht waardoor het echt als een verassing kwam.
De weken daarna vertelden wij het aan mijn zus, tante en oom, onze vrienden, mijn oma en de opa en oma van Jan. Wij hebben het hun als volgt verteld. Ik had zelf een trouwalbum ontworpen met daarin alle mooie foto’s van onze bruiloft een maand daarvoor. Deze liet ik aan iedereen zien. Na het bekijken van alle foto’s kwamen ze bij de laatste bladzijde. Hierop stond een foto van Roxy met daarbij de tekst “wij zijn zwanger”. Dus ondertussen dat iedereen rustig alle foto’s aan het bekijken waren zaten wij stiekem zenuwachtig te zijn tot ze het boek uit hadden en op de laatste pagina kwamen. Tussendoor wanneer ze bijna bij het eind waren snel de camera aanzetten. Zodat wij voor later hun reactie altijd op beeld hebben. (Dit hebben wij bij iedereen gedaan, erg leuk om de reacties terug te zien.) Toen bij de laatste foto waren en de tekst lazen reageerde iedereen erg enthousiast. Ze waren allemaal verrast, hadden het zeker nog niet zien aankomen, en waren heel erg blij voor ons.
Toen had ik eindelijk dat moment bereikt. Ik was 12 weken zwanger en ook deze check bij de verloskundige was goed. De kleine groeide goed en alles zag er gezond uit met een kloppend hartje. Nu was het ook tijd om het te vertellen op ons werk. Ik had stroopwafels gedipt in chocolade en daarna in blauwe en roze muisjes. Onze collega’s reageerden net als iedereen erg leuk. Ze waren heel blij voor ons.
Als laatste natuurlijk de Social media, want ja dat hoort er tegenwoordig ook wel een beetje bij. Daarvoor had ik deze leuke foto gemaakt.
Vier verschillende manieren waarop wij bekend maakten dat wij zwanger waren. Wat was jullie zwangerschapsaankondiging? Deden jullie wat bijzonders, of ben je hier niet zo van?
